Дурны сталічны вецер
Пяском засыпаў вочы…
Стаю нібыта ў клеці,
Куды такому крочыць?
Пасунуўся памалу,
Ды чую дзікі віскат:
Тармозяць самазвалы
Занадта нешта блізка.
Звярнуў кудысь направа –
Спыняе крык замежны:
"Куда ты прёшь, раззява",
І ўдары у прамежнасць.
Ці я не ў Беларусі?
Стаю, каўтаю слёзы,
А потым павярнуўся –
Дык рэзнуўся ў бярозу.
Дурны сталічны вецер
Пяском засыпаў вочы…
Стаю нібыта ў клеці,
Куды такому крочыць?
Мiнскi вецер
© Copyright: Сержук Сыс, 2015
Свидетельство о публикации №115051803044
Свидетельство о публикации №115051803044
Рецензии
Дзякуй! Мінск - мой родны горад, хай ён будзе заўсёды вольны!
Светлана Кабанова-Рожко 29.01.2016 11:55 • Заявить о нарушении
Светлана Кабанова-Рожко 29.01.2016 11:55 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.