У вежах далёкіх стагоддзяў,
У паперах мінулых гадоў.
Квітнеючы не адыходзіць
Мова славутых дзядоў.
У кожнай краіны ёсць мова
І кожны гаворыць на ёй.
З жыццем развітацца гатовы.
Для роднае мовы сваёй.
Французу французскі належыць,
Па-польску гутарыць паляк.
А кожны беларус - замежнік,
Не выкрысліць гэта ніяк.
Ён мову сваю адхіляе,
Сароміцца мовы сваёй.
Па-руску цяпер размаўляе,
Нібыта якійсці ізгой.
У вежах далёкіх стагоддзяў,
У паперах мінулых гадоў.
Квітнеючы не адыходзіць
Мова вялікіх князёў.
Замежнiк
© Copyright: Шостко Виктория, 2015
Свидетельство о публикации №115051305758
Свидетельство о публикации №115051305758
Рецензии