Семдзесят год: семдзесят вёснаў і зімаў
Час адлічыў апасля пераможнай вясны.
Семдзесят раз наша памяць у неба прасіла,
Каб яно пасылала нам светлыя, мірныя сны.
Колькі дарог абыйшлі ветэранскія боты?
Колькі трывог і пакут перажыў кожны кут?
Семдесят раз сустракалі вясну самалёты,
Семдзесят раз наша неба расквечваў салют.
Гэту вясну прыняслі нам з Берліна салдаты:
Тыя, хто мёрз у акопах, хто крочыў у бой,
Хто абярог наша неба і нашыя хаты,
Хто засланяў нашы жыцці ад куляў сабой.
Гэта ўсім ім абавязаны мы пакланіцца:
Тым хто загінуў, і тым хто вярнуўся з вайны,
Каб у салюце вячэрнім квітнела сталіца,
Каб не дрыжэлі ад грому і ўзрываў званы.
Помніце, людзі, пра свята сваёй перамогі!
Помніце тых, хто зямлю ад бяды абярог,
Каб зацвіталі рамонкі ля нашай дарогі,
Каб не спазналі мы долі ваенных дарог.
70 год Перамогi
© Copyright: Валерий Познякевич, 2015
Свидетельство о публикации №115050904667
Свидетельство о публикации №115050904667
Рецензии