Кайтым авылыма

Кайтым  авылыма
Хамза Арсланов

Кайтым элэ туган авылыма,
Дэва эзлэп рухи авырулга,
Басып торам ойнен урынында,
Куз яшьлэрем   битем сарында.

Шыгырдады юк ойнен ишеге,
Куп нэрсэне искэ тэшерде,
Ишек бавы бик биек чакларны,
энием алырга чыкканы.

Булды абиемне кургэнем,
Мпайлаганнын ишек кэгэнен,
Аны ачарга кыймый торганын,
Кымшанмагач япкан юргагын.

Бабай какты чыпта кыш ишекка,
Чупрун–чапрак тыкты тишеткэ,
Тупсасына каткан бозны чапты,
ойне жылытырга  жай тапты.

эби , бабайны ишек югалтты,
Кайтырлар дип озен юатты,
Саклады аларнын кул жылысын,
Кайтамадылар – купме еласын.

Шыгырдамады ишек, ачынды,
сонгы тапкыр рэнжеп ачылды,
Келесеннэ  зур йозак эленде,
эй череп туфракка кумелде.

Хатирэлэр... Хатирэлэр... Алар
Тырмый, чеметтерэ кунелне...
Нигез ташлары аяк астымда,
Утлы кумер, дидем, бастым да...


Рецензии