У сярэду на бяседу,
У другой палове дня,
Са усяго зляцелась свету
Вераб"iная сям’я.
Куст вялiкi абляпiлi –
Хто знаружы, хто знутры!
Быццам гнёзды звае звiлi
Вераб’iшкi да зары.
Гоман у кусце вялiкi –
Хоча кожны слова узяць!
Чык-чырык! I чыкi-чыкi!
Птушкi разам ляманцяць!
Не пайму пра што гаворка –
Можа, браццы, пра вясну?
Нам гавараць птушкi спорка,
Бо чакаюць усю зiму!
Я дастау кавалак хлеба,
Узжоуж сцяжынкi раскiдау.
Верабей адзiн нясмела
Па дарожцы заскакау.
Ну, а потым, пацiхоньку,
Вераб’iная сямья
Расчырыкалася звонка
На сцяжынцы ля мяня!!
Феваль2015
Воробъиная семья. - на белорусском языке
© Copyright: Михаил Иоффик, 2015
Свидетельство о публикации №115022410834
Свидетельство о публикации №115022410834
Рецензии