Прощённое воскресение
Прашу прабачыць... я не магла прадбачыць... ды і не я адна, на жаль, што бачнае для нас ...не ўсім дало магчымасць жыць у шчасці, што не змагла змяніць ... ды што казаць, сваё жыццё... пайшла за ўсімі ў пекла, у гідкае быццё, што розум страх засціў, што, як і ўсе, чакала ўлады літасці...што мАю мару і не бачу ёй парЫ.. што дзесьці мо жывуць і горш мяне, але прызнаць мне гэта не стае... ні моцы я не маю ні жадання... І ўратуе свет не прыгажосць з каханнем, а прага да жыцця сапраўднага. Такое вось на сёння рэзюме...ад Бога, ад народа, ад мяне...
© Copyright: Светлая Две Тысячи 10, 2015
Свидетельство о публикации №115022203358
Свидетельство о публикации №115022203358
Рецензии