Як арэлі хістаецца гэта рэальнасць,
бо трымаць перастала пасрэдная цяга.
Загорелась легко, словно просто бумага,
моих чувств неосознанность и актуальность.
Паміж ветлівых слоў, непадкупнай адкрытасці
апрытомнела сэрца майго дамінанта.
Не солгал календарь, не потухла и лампа,
только жизнь промолчала снова из хитрости.
Не склеіць сусвет свой на цёплай чужбіне,
не вылечыць душу няроднымі словамі,
не стать снова близкими с просто знакомыми.
Легче, мне кажется, море найти в пустыне.
абыякавасць
© Copyright: Аляксандра Фагот, 2015
Свидетельство о публикации №115013100834
Свидетельство о публикации №115013100834
Рецензии