ТутТанинаКиткаейвсинцях

А дела маёр –
Празнык смиха

Кагда цебя любят,
Ты ж будзеш смеяцца?
Иль токав ни скока
Не влупит ий Васька вш?
А если й заскок во случысь вдруг ву друг,
То шо вшо, прам тина хай в шопк?

Ну, вот мы открылы
Тут во типа кныжкы Ж,
А там вжэ, хы, крыкы:
Азуц, блин, шыз сывый!
Бо вдруг раптом папку ля Коци з отклыв ктось.
Ха-ха! Прамо, ну, чукДеса ьвш.

Ну, во: срасу букф ажны 2.
Бо трэ жэ и шэ мякый снак ш!
А ты думав, как после как,
Шо вышвыр, гых, ф ямк.

Ну, шо ж ты гудыш,
Паравозык мий, гондэ?
Давай будьмо дома
Ек дома во ж Тома й.
И нам усмыхаеца,
Гах, са стинДаль.
Ну-да. Гытё во, прамо сказк.

Ну, я гэто гондэ з Диего.
А ты шо, шэ ходэш в гаптеку й?
Ага. Колы как засвырбыть…
Схопыв но штаны.

И вота санацыйка повна.
Выдро ажный в Сивкы рогочэ.
Бо Шива увсыпав зирнят
На нич туткы Тилять.

И гэто ны марша шэ й Мары
Мы гондэ увжарыф.
Мин фах фэс лах?
Мин сина яра…

С татарскага сам киляй.
Смина ж влады вж.
Сино в сины
Й спы с Танькай.

А йисты хай вара кухарка.
Козу прыгЛагШагЯм Б.

...хаха! А дэ хахаль ф Тамар щ?
Да во: ламнэ дров сам виндок.
Ек хоч, так чытнёш заголовк


Рецензии