Пугай i пернiкам

    Сцебану кабылу пугай,
    Паддам пары ёй пад хвост,
    Без старання і натугі,
    Як сляпая, цягне воз.

    Ці аблаю словам грубым,
    Давяду амаль да слёз.
    Закапыліць яна губы:
    -Усё лупцуеш! Дзе авёс?

    Толькі знаеш пугу з матам,
    Хоць бы крыху накарміў!..
    Завярнуў каня дахаты,
    Даў аўса і напаіў.

    І цяпер ляціць, імчыцца,
    Пыл стаіць, аж да нябёс!..
    Што кабыле будзе сніцца:
    Пуга, лейцы... ці авёс?


Рецензии