Хмяльны эдэм
Быу вечар цемны,нейкі дым,
Паверыу у бога я тады.
Валокся у дошку пьяны,
А тут Пятрусь у дугу з Іванам
А выпіць…. больш чым жыць.
-Не кінь нас бог, дапамажы!
-Дагнацца б дзе,ды яшчэ рана,
-Айда на бровар да Мар'яна!
Вось ланцугом утраіх ідзем,
Іван павадыром вядзе.
У лясным той бровар гушчары,
Гадзін блукаем мо са тры.
А выпіць… больш чым жыць.
-Не кінь нас бог, дапамажы!
-Ці дойдзем сення мы?Наурад!
Ды ланцугом ідзем назад.
Пятрусь тут слезна-Знік ен дзе?
Апошнім быу, цяпер вядзе.
А выпіць… больш чым жыць.
-Не кінь нас бог дапамажы!
Раптам агонь, палаюць дровы.
То родненькі наш бровар.
Мар'ян частуе,л'е ,мы п'ем.
-Вось дзе жыве хмяльны эдэм!!!
Каб не малітвы, ды не бог,
Нихто б нам больш не дапамог.
Хмяльны эдэм
© Copyright: Владимир Гайдук, 2015
Свидетельство о публикации №115011302512
Свидетельство о публикации №115011302512
Рецензии