Сон
Халодны сон прысніуся мне,
Нібы ляжу я у труне.
Ды на бяду сваю ліхую,
Чамусці бачу усе і чую.
Вунь на стале гарэлка ,закусь
За ім людзей ва узросце усякім.
Той "гусь" што гальштук з сінявою,
Сядзіць ен блізенька з маею.
А людзі пьюць,вядуць гамонку
Нос аднаго ужо у сподку
У вяселым тоне ідзе гаворка
Ужо нехта з пяну крыкнуу горка
І на бяду сваю ліхуую,
Скрозь слезы бачу усе і чую.
-Вось дык прыгода і праява,
-Неверагодна штосці стала.
-Яшчэ мой ложак не астыу ,
-А у яе ужо сваты.!
Гусь закружыу маю у танцы,
Прытупваць трэба ей ,смяяцца.
Цалуе "гусь", вядзе у спальню,
А там труна для пахавання.
І на бяду маю ліхую,
Зрабіць нічога не магу я.
Бяруць труну маю і зверху,
З акна дзесятага паверху....,
Труна як грымне моцна,лусне,
І я ад гэтага прачнууся.
Сон
© Copyright: Владимир Гайдук, 2015
Свидетельство о публикации №115011302361
Свидетельство о публикации №115011302361
Рецензии