* * *
Лашчыла і песьціла ночка-партызанка,
Ахінала душу ў водарны павеў,
Сэрца мне расквеціла ластаўка-каханка,
Тая згуба-ваба, ад якой схмялеў.
Любая нявесьніца, лепшая спадзея,
Выбежы з хаціны ў прыцень за прысад,
Твае мары здзейсьняцца, чараўніца-фея,
Ты мая патоля, мой вішнёвы сад.
Повіткі каханай, сполахі заранак,
Дзіўна і здумеўна, што са мною ты.
Ты спатоліш раны і паскорыш ранак,
Толькі насалода нам на ўсе гады.
Я з табой, княгіня, я ня сьню, ня мрою,
Запалоніў вочак непагасны сьвет,
Белыя вяргіні, белаю рукою,
На багатках росных раніцою след.
1981
Фота: www.fragrantica.ru
Каханне па-беларуску
© Copyright: Сержук Сыс, 2015
Свидетельство о публикации №115010703289
Свидетельство о публикации №115010703289
Рецензии
Добры верш. Калі б не першы радок з ночкай-партызанкай, то можна выконваць як песьню.
Валерий Познякевич 09.01.2015 15:52 • Заявить о нарушении
Валерий Познякевич 09.01.2015 15:52 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.