Радз ма
Нібыта яічны жаўток,
Разводзіць свае далоні
Сонечны каласок.
Ажылі лясы і палеткі
Птушкак зноў за акенцам чуваць.
Воблакі бы пушыстыя кветкі
Па небе павольна ляцяць.
І не трэба шукаць за мяжою :
Лепш нічога не знойдзеш нідзе.
Не заманіш грашовай ракою,
Бо нас сэрца дадому вядзе.
Свидетельство о публикации №114121900298