Вучыуся раз асёл брахаць

Вучыўся  раз  асёл  брахаць
Як  настаяшчая  сабака
Куды  ні  ідзе,  ўсё  гаў,  ды  гаў
Ну  прама,  нейкі   забіяка
            Я  майстрам  слоў  сабачых  стаў
            Брахаць  я  навучыуся
            Так  пятуху  асёл  крычаў
            О.  не!  ты  чуць,  чуць  налаўчыўся
Твайго   майстэрства  я  не    бачў
Аслом  бязмозглым  і  астаўся
Бо  каб  бязмозглым  ты  не  быў,
Брахаць  бы  ты,  не  вывучыўся
            Узамніў  сябе,  што  зух зямлі
            І  будзе  велька  дзіва
            Калі  не  трапіш  на  ланцуг
            Бо  стаў,  ты  ўжо,  брахлівы


Рецензии