Не ніткай чырвонаю вышыта,
А лёсам Радзімы маёй:
Стараннем жаночым і крыжыкам,
Здавён паяднаных з зямлёй.
Кашуля мая, вышываная! –
З табою мне дыхаць лягчэй,
Бо ты – мая мара жаданая:
Узор улюбёных вачэй.
Абдымеш мяне, як матуля,
З даверам у вочы зірнеш...
Цябе я да сэрца прытульваю,
Пішу для цябе гэты верш.
Ты мне не чужая, а родная –
Ад шэпту крыніц і дубраў,
Ад песень, дзе доля народная
Шукае спрадвеку дабра.
Кашуля
© Copyright: Валерий Познякевич, 2014
Свидетельство о публикации №114121003960
Свидетельство о публикации №114121003960
Рецензии
Волшебный язык! Для меня - приворотный ) Когда месяц жила в Белоруссии - со слуха я его понимала. Читать и понимать - гораздо сложнее. Но мне он очень нравился. Я даже составила себе небольшой словарик.
Ольга Королева 14.11.2015 23:38 • Заявить о нарушении
Ольга Королева 14.11.2015 23:38 • Заявить о нарушении
Дзякую Вольга! Сапраўды ў беларускай мове ёсць нешта таямнічае, прыгожае, непаўторнае. Відаць не дарэмна яна займае другое месца ў свеце па мілагучнасці ( прыгажосці гучання) пасля італьянскай мовы. А яшчэ беларуская мова змагла захаваць ўсе адметныя рысы стараславянскай мовы. Вітаць таму яна і прыцягвае Вас да сябе. Бо гэта нашыя агульныя карані.
Валерий Познякевич 15.11.2015 12:38 Заявить о нарушении
Валерий Познякевич 15.11.2015 12:38 Заявить о нарушении
Спасибо, Валерий! В целом смысл дошел, а в деталях буду разбираться :)
Ольга Королева 15.11.2015 12:42 Заявить о нарушении
Ольга Королева 15.11.2015 12:42 Заявить о нарушении