Залішне сціплы -
то недобра ёсць...
Не зможаш ты тады
быць косткай ў горле...
Усім тым, хто ужо
забыць паспеў
Чыім жыццём камандуе...
і увогуле...
Чые апанаваў ён
тэрыторыі!
Як напамінак ад народа
Павінен быць намёк
штодзённы...
Ты тут, вампір,
пакуль я сплю!
Пакуль па волі я
тваёй марнуюся,
Пакуль я да вайны
рыхтуюся...з табой
І словы могуць забіваць
як кулі...
Таму і сціпласць,
я кажу, далоў...
Інакш не выганім мы
ворагаў
З сваіх дамоў!
Надзею мы інакш
не вернем...
І на канапах скуксіўшысь
ЗастАнемся
ізноў у палоне...
З кішэнем ..
з кукішам!
О лишней скромности
© Copyright: Светлая Две Тысячи 10, 2014
Свидетельство о публикации №114120104812
Свидетельство о публикации №114120104812
Рецензии