Ой ты, зімушка-зіміца —
пралля-ткалля-кружаўніца!
Колькі ж сёння да відна
ты наткала палатна!
І адразу ж — ай, дзівачка —
дарасла да белашвачкі —
і ўзялася кроіць-шыць,
каб бялізну асвяжыць.
А пашыла — і карцінна
беласнежнаю прасцінай
засцяліла і палі,
і лясы — па ўсёй зямлі.
Ды забыла, клапатушка,
пра пярыны і падушкі.
Прыгадала ж — лоўка — хваць —
і давай іх узбіваць.
Біла-біла, калаціла,
вытрасала, што ёсць сілы —
аж з парванага вугла
зграю пёрак узнялА.
Разагнаць іх спрабавала —
толькі бліскавак дадала.
Добра, знекуль неспадзеў
хітры ветрык наляцеў.
Падхапіў, узняў у неба —
быццам гэтак вось і трэба —
і развеяў — там і тут:
"Падстаўляй далоні, люд!
І збірай пушок і вату —
жменькі радасці бахматай,
найпацешную з пацех —
першы снег..."
Чытанка для малечы Па вершыку штовечар Першы снег
© Copyright: Лаззаро, 2014
Свидетельство о публикации №114120102030
Свидетельство о публикации №114120102030
Рецензии
Лепей за усё атрымоуваецца у вас надвор,е!
Ах-ах, прыгажосць якая!
Ольга Маро 02.12.2014 15:24 • Заявить о нарушении
Ах-ах, прыгажосць якая!
Ольга Маро 02.12.2014 15:24 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.