Колькі раз нас палілі агнём,
Колькі раз мы гублялі і мову.
А цяпер паглядзі – зноў жывём,
Кружыць бусел над белым касцёлам.
І пяюць як заможна званы,
І ляціць спеў над полем, над вёскай,
Доўгі след ад цяжкой бараны
Ды гамоняць драўляныя кросны.
На стале вышываны абрус
Усе заходзьце, усім будзем рады.
З добрым сэрцам жыве Беларусь
Кожны дзень, як сапраўднае свята.
Сяргей Брандт, 01.10.2014
Усiм будзем рады
© Copyright: Сергей Брандт, 2014
Свидетельство о публикации №114100110495
Свидетельство о публикации №114100110495
Рецензии