Пазваніў аднойчы брат:
-Трэба дапамога!
Пасварыўся з жонкай я-
без яе нябога:
Не магу ні есць,ні спаць,
абы што трызніцца...
Прыязджай хутчэе,брат,
памажы мірыцца!-
Хаця трохі прыхварэў,
Але ж брат чакае,
Я імчуся да яго-
ён не сустракае.
Я яго ўсё ж знайшоў
у вялікай скрусе,
Усю ночку суцяшаць
свайго брата мусіў.
Потым з жонкаю яго
міравую пілі,
І навошта тут быў я-
як бы ўсе забылі.
Падхапіўся раптам брат,
За стрэльбу схапіўся:
-Ты навошта да каханкі
маёй прычапіўся?!-
Ногі ў рукі і чутчэй
Я дамоў памчаўся,
Хацеў брата памірыць-
у дурнях застаўся!
Паміж мілымі не ўлазь-
то усім вядома!
Не ляці,як голуб міра-
а сядзі лепш дома!
Голубь мира
© Copyright: Елена Шульга Сидорко, 2014
Свидетельство о публикации №114081703387
Свидетельство о публикации №114081703387
Рецензии