пустое

рубаха брошена
в кусты
собака лает
на удачу
скрипят
от утлости
мостки
а мы себя
уже не прячем
мы просто спим
на стороне
и смотрим в луны
зазеркалья
как смотрят звуки
сентября
на неизбежное
прощанье…


Рецензии