Я беззащитен, слаб и одинок, -
Проклюнувшийся только что цыпленок.
Мой голосок беспомощен и тонок.
Барахтаясь, пищу у чьих-то ног.
Ты снизойди с небес ко мне, мой Бог!
Достань меня скорее из пеленок
И выведи на солнце из потемок,
И помоги переступить порог!
Из уст своих живительною влагой,
Взяв на руки, меня ты напои!
Наполнятся тут силой и отвагой
И помыслы, и мускулы мои!
Я вечно юн и бесконечно стар.
Испить мечтаю с губ твоих нектар.
Женщине моей мечты Сонет 2
© Copyright: Рифкат Гарайханович Гардиев, 2014
Свидетельство о публикации №114071401542
Свидетельство о публикации №114071401542
Рецензии
Татлы хыялдай ханыма.
СОНЕТ2.
Таянычсыз, кочсез, мин яп-ялгыз,
Гүя әле туган бер кошчык.
Бер ярдәмсез, нәзек минем тавыш,
Әйләнеп буталам- мин орчык...
И, Ходаем, ярдәм ит син төшеп,
Ал кулыңа мине биләүдән,
Кояш нурларында назлап җылыт,
Атларга юк ярдәм берәүдән...
Учларыңа салып шифалы су,
Эчерт мине үксез сабыйдай!
Yтеп керер изге рух, кыюлык
Тәнемә hәм аң уйларыма!
Мин мәңге яшь, ә үзем зирәк карт.
Yбәр иде Хыял шул эчемлек тәмен!
тәрҗемә Фойгт Энзе Нурислам.
#стихи#поэзия#Фойгт_Энзе_Нурислам#Рифкат_Гарайханович_Гардиев#шигърият#Татарстан
Фойгт Энзе 05.11.2020 17:12 • Заявить о нарушении
СОНЕТ2.
Таянычсыз, кочсез, мин яп-ялгыз,
Гүя әле туган бер кошчык.
Бер ярдәмсез, нәзек минем тавыш,
Әйләнеп буталам- мин орчык...
И, Ходаем, ярдәм ит син төшеп,
Ал кулыңа мине биләүдән,
Кояш нурларында назлап җылыт,
Атларга юк ярдәм берәүдән...
Учларыңа салып шифалы су,
Эчерт мине үксез сабыйдай!
Yтеп керер изге рух, кыюлык
Тәнемә hәм аң уйларыма!
Мин мәңге яшь, ә үзем зирәк карт.
Yбәр иде Хыял шул эчемлек тәмен!
тәрҗемә Фойгт Энзе Нурислам.
#стихи#поэзия#Фойгт_Энзе_Нурислам#Рифкат_Гарайханович_Гардиев#шигърият#Татарстан
Фойгт Энзе 05.11.2020 17:12 • Заявить о нарушении