Кхолламан хьост

Кхолламан хьост

Сан вижар, гIаттар а-
сил мерза латта,
Вахар а, валар а
хьоьца ду сан.
НиIмате маьIданаш,
хазнаш ю хьаста,
Вузо я мацван а
бакъо ю, хьан.

Эхь-бехках, хьо лардеш,
сан цIий а Iенна,               
Я доттагI, накъостий
кхелхина дIа.
Амма, тхан дегнаша
мостагI ца лехна,
ЖехIалийн къизалло
дагийна цIа.

Де эшча веддарг а,
я хилларг мостагI,
Iожалло вожийнарг
тIелоцу ахь.
Хьесталахь, сан латта,
къонахчун хIоллам!
Я сийсаз бан оьшу
нахбоцу «нах»!

Я доьху йиш елахь
царга ахь хатта:
«Лахьтичохь муха ду
къизаллин «жамI»?
Я ницкъ бу дендала,
юха а гIатта,            
Хийцита сонтачу
зуламийн лар?

Жолам яI-кх, хIетте а,
хьоьх къа ма-хета,
Теш хир ду нах хьийзош,
хьерчийна къа.
Къизалло аьхьнехь а,
со-м гIоза веха,
Я хьоьшу хьан даго
кхоьллина харц.

Сан вижар, гIаттар а-
сил мерза латта,
Вахар а, валар а
хьоьца ду сан.
Хала дац кийрара
дилха дог «датта»,
Ахь дезаш хьестарна
маршонан цIа!