Адчуй-стихотворение на белорусском языке

Адчуй:
         той вецер, што калыша кветкi.
         што закранае усё вакол сабе.
         
         пачУцце гэта толькi чуйна улетку,
         яго ты знойдзешь у роднай старане.


Адчуй: 
         спякотны мерны пыл.
         i жар, якi зыходзiць з хлеба.

         i жараулiны белы крыл,
         нагадвае аб свабодзе неба.


Адчуй:
         трывогу сваёй мацi.
         ты - гэта белы журавель.

         а без цябе яна адна у хаце,
         на асабiстай барацьбе.


Адчуй: 
         жураулiк свае месца.
         сваiх любiмых не пакiнь.

         калi ты зноу узляцiш у неба,
         не нырай адразу у плынь.


Рецензии