Мой Пиянист! Грай шпарчэй!

Хочацца пеци Цябе.
Хай хоць вся ночка налев

Плачет ребёнок ли где-то во поле
Или чого-то там щэ,
Я а ніколі не здраджу Ніколе,
Шо у ва мне ўсё жыве.

- Вот он святы. А чаму эта дроля
Так залятаецца шчэ?
Да, а, навернае, мусіцькі сь, Воўк ён!
Бач ты! У в вочкі ш вгляДзеўсь!

І патаму патану я вжо чорту.
А ну адсюль ад мяне!
І  нам уж біа-дабаВачак столечкі,
Што ты упрэш іх за век.

Шрі Сатья Саі! Калі гэта гадзіна
Выйдзе ды схопіць граблей?..
Ну, і ўжо хопіць. С тэй во шызарні
Вас уш адвяжуць с пасцель.

Прыгне даўленіе, што лі, у Коліка.
Скочыць чы моч яка рапт к галаве.
Хай даканае. Навошта рыданні.
Эта псіхоз. Он міне.

…Што? А! Калі гэта была с саколікам.
Дык вы спытайце той ледзь.
Эта жэ проста сплашна этажэрка:
Кофій там, чай ды гарэлк…

Вот і жыву я тут з гэным дзійагнызкам.
Как мне жывецца, пяецц?
Хтосьці пытае жа вас, калі чэрці но
Скачуць у пранц ф галавешц.

Другаў даволі во гондзе у Хведарка.
Што ж он пак ходзіць шчэ к дзець…
Ведзь мы склюема і ў емцы шчэнь мнесачка.
А той дурны зерні прэ!

Швах! Швах-швах-швах – занавеск!
Рас! Два, штыр, пЯть – нет ні сен.
Косе ці шчэ й за тых бесь,
Шчо ў сельсавець?
Нет. Покуль не шч.
Сілкі вот здесь набірэцц –
І мразям капец.

… і сніцца Федзі: МідзьВедзь!
Ціха ПаўСтаў з забыцьцей.
І на ягоным (!) кальцэ
Ў золаце, ў радузе Весь!..

Вобразы-бхавы – ўсех Ксень.
Іс мой, Алах, Аппелес…

Ну, ды шчо скажут все нэхр:
Чы ж існавал гэткі дзек!?
Вот, майн віньчэхсцер, он чэсн.
А ты, друг мой, агурец.

...в нас ІСнаваць моГуць в Гуцев но кролікі сь.
Шыльле жывець ні ва бесь.
В нас жэ бані но в Вані-пень.
Власць лі забоціць дзе дзед