Прозаическая ремарка
Отдых в здравнице в любую пору года – это всегда некое эмоциональное переключение. Чем больше устаёшь от прозы жизни, тем сильнее тянет к стихам, к поэзии, которая воистину во всём. Сонеты – очень удобный жанр. Четырнадцать строк легко удержать в памяти на прогулке, во время процедур – где угодно. Потом только записывай…
Прозаическая ремарка
© Copyright: Александр Сарапкин, 2014
Свидетельство о публикации №114062303125
Свидетельство о публикации №114062303125
Рецензии
Замільгацела за небакраем...
Шалёна заркі наўскос ляцелі...
То Леаніды матыў зайгралі,
свой старадаўні матыў сустрэлі...
Такі быў дзіўны, крыху наіўны
матыў касмічных шляхоў спрадвечных,
што затрымцелі Сусвету струны.
Як на арэлях, што так кранулі,
крыху хіснулі,
і панясліся так недарэчна
на голаўзлом у блакіту далеч.
Альжбэта Палачанка 02.10.2014 13:35 • Заявить о нарушении
Шалёна заркі наўскос ляцелі...
То Леаніды матыў зайгралі,
свой старадаўні матыў сустрэлі...
Такі быў дзіўны, крыху наіўны
матыў касмічных шляхоў спрадвечных,
што затрымцелі Сусвету струны.
Як на арэлях, што так кранулі,
крыху хіснулі,
і панясліся так недарэчна
на голаўзлом у блакіту далеч.
Альжбэта Палачанка 02.10.2014 13:35 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.