Да пары

Вецер, дзе ты быў, паганец?
Абшукаўся я цябе!
Дзе блукаў? Я столькі страціў,
змарнаваў на час свой век.

Сам і дзьмуў, і надуваўся
тым паветрам, каб пазнаць,
дзе ты добра так схаваўся,
што я стрэў сваё - скразняк.

Так абрыдла дзьмуць у вушы,
шыю, бок які , і нос.
Ад мяне хварэюць, пухнуць.
А з табой і лёс, не лёс.


Рецензии
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.