Чаму ты мяне пазбягаеш
І не хочаш са мной гаварыць,
Усе куды-то бяжыш, знікае,
Не паспеўшы нічога растлумачыць?
Ты і ў голасе змянілася,
Я ж адчуваю сэрцам сваім...
Раскажы, што з табою здарылася,
Паслабі нам пакуты дваім;
А то я па кватэрцы бадзяюся
У чаканні званка ад цябе,
На кавалкі знутры надрываючыся,
Страціўшы спакой і сябе.
Я не ем, я не сплю, я хварэю.
І табе я ў гэтым ўдзячны
Ты як вецер дохнувший ў дзверы
і я зноў складаю вершы.
Мне вярнула імкненне да жыцця
І напоўніла сэнсам іншым...
Патэлефануй мне, калі ласка, сястрыца
Паслабі нам пакуты дваім.
кахаць бо сэрцу не загадаеш
© Copyright: Эмануэльф Сладенький, 2014
Свидетельство о публикации №114041608412
Свидетельство о публикации №114041608412
Рецензии