Галіны вярбы апусціліся ў ваду,
Стала быць, расталі снегу ура
Далі песняй салаўінай абвясцілі па садзе
Сонца свеціць, заквітнела вярба.
З бярлогі вылез буры мішка,
Зайка шэранькі з ўзлеску прыбег,
Вожык шубуршит, упала шышка,
Дзе-то дзяцел, застукаў усе
Вось ліса хвастом махнула рудым,
Мурашка па дрэве паўзе,
Замер ужик, ужик нерухомы...
Павуціны сетку павук пляце.
Прабегла мышка палявая, пасля граду
На пагорак вылез гарнастай,
У небе сінім кружыць птушак чарада,
Вось ен, людзі, людзі вось ен рай.
І не трэба нічога іншага
Толькі дайце радзіму маю,
Дзе кветак духмяная расада
І ўсе тое што так люблю.
Галiны вярбы апусцiлiся у ваду
© Copyright: Эмануэльф Сладенький, 2014
Свидетельство о публикации №114041504079
Свидетельство о публикации №114041504079
Рецензии