Вось Піцер-Пэн, а што ж Вэнди
Яго забылася стаўшы дарослай i усе
З мужчынамі п'е віскі брэндзі
І прадае за грошы каханне
Ахінуўшыся ў футра і футры
Трасе косткамі ў казіно,
А на розуме тусоўкі клубы
І ей ужо не да яго.
А ен кім быў тым і застаўся
Маляня лунае ў марах,
Што ў свет жорсткі не ўпісаўся,
Дзе правіць хлусня, падман і страх;
Што прымушае ўсіх круціцца
Плесці інтрыгі зла сеткі
I думаць як узбагаціцца
Забыўшыся аб дзяцінстве назаўседы.
як хутка y дзяцiнстве ляцiць час
© Copyright: Эмануэльф Сладенький, 2014
Свидетельство о публикации №114041511305
Свидетельство о публикации №114041511305
Рецензии