Я галеоном, рассякаючы хвалі,
ішоў па плыні, на поўных ветразях,
пакараючы мора і акіяны,
і перажыўшы крушэнне ў льдах,
цяпер фрегатом ганарліва кірую ў моры,
але зоркі зноў мне прадракаюць льды,
і можа быць крушэнне другое,
але, дзякуй Богу, з'явілася ты.
І узяўшы штурвал фрэгат перанаправіўшы,
і новы курс на карце праклаўшы,
мяне тым самым ад пагібелі пазбавіўшы,
і невядомы шлях вачам адкрыўшы,
што быў схаваны за сьнежнаю пургою,
і можа да лепшага, што я яго не разгледзеў,
а то б наўрад ці сустрэўся з табою,
толькі шкада адно, што галеон не ацалеў.
Ну і няхай бо не вярнуць былое,
ты і з фрегатом кіраваць легка,
і любы ўпакорыш амаль мора
толькі я быў радам толькі і ўся.
Нечаканая сустрэча y моры
© Copyright: Эмануэльф Сладенький, 2014
Свидетельство о публикации №114041510489
Свидетельство о публикации №114041510489
Рецензии