Усяму свой час i месца

Усяму свой час і месца;
Для адпачынку і для працы... сябра
Жытняе, пшанічнае цеста...
Мука, цукар, соль і вада;

Начынне любая па гусце
Не варта агароджваць сябе
Па сэрцы, па клічы, па духу...
Што міла не бойся прыняць усе

Заўседы есць канец і пачатак,
Дрэннае, добрае есць...
Вось толькі гармоніі мала так
Пара б і гонар ведаць увесь

Ну што ж востановим парадак
Вернем на усе кругі свая...
Але мед гэты для многіх не саладосць
У тым сутнасць, на жаль быцця;

Не трэба пярэчыць волі,
Адкінь забабоны і ў шлях
Не ведаючы страху і болю
Адкрыецца задумы сутнасць

Спазнаеш ты радасць і гора
Постигнешь і крах і поспех
У згодзе у свеце і ў сварцы дарога
Павінны быць і слезы, і смех;

Як ты ўволю насмеешься,
Так ты і наплачешься ў радасць
Як прымеш так і адрачэшся
Магчыма ўзляцець ці ўпасці вось гадасць

Усяму свае месца і час нараджэнне
Для жыцця і смерці свой час...
Мужчынскае і жаночае насеньне
Зліваюцца ў танцы вось клас

Тым самым выбух пачуццяў ствараючы
Нараджаючы сьвет ізноў,
Усе думкі творцы выкладаючы
У адзіным слове любоў.