Ўсё яешня, ды яешня,
Штодзень, ад зімы да лета.
Гэта снеданне ня з лепшых...
Я калісьці еў катлеты...
Я канаю, я няўцешны,
Я заўжды галодны з ранку.
Скалынаюсь ад усмешкі
Жонкі-вегетарыянкі.
У яе нахабны вочы.
Вусны цягнуць, быццам у багну...
А мой страўнік есці хоча.
А мой страўнік мяса прагне.
Стаў я тонкі, стаў я звонкі,
Ад яе пяшчоты таю.
Ліха мне ад гэткай жонкі,
Але ж я яе кахаю!
**
У яе нахабны вочы...
© Copyright: Юрий Матюшко, 2014
Свидетельство о публикации №114040708897
Свидетельство о публикации №114040708897
Рецензии
У вершы ёсць невялікія памылкі, але агульная карціна - суцэльны пазітыў!!!
Вершы 10.04.2014 21:02 • Заявить о нарушении
Вершы 10.04.2014 21:02 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.