Круціць снегам завіруха,
Замятае поле, лес,
Навастрыла звер’е вуха,
Мабыць будзе ўжо снег.
Такі белы мяккі, пругкі,
Аж рыпіць калі ідзеш,
Занімае ўсе думкі,
Іх цяпер не збярэш.
Ноччу вые ў каміне,
Ды за вокнамі мароз,
Цяпер люты не абміне,
Снега на зямлю прынёс.
Адыйшоў свет на спачынак,
Наваколле ціха спіць,
Што здарылася з прыродай?
Трэба крыху адпачыць...
Надыход зIмы
© Copyright: Татьяна Леоненко, 2014
Свидетельство о публикации №114040609027
Свидетельство о публикации №114040609027
Рецензии