Калі, распятая бядой,
душа слязьмі прасоліцца
і, растапіўшы льды-глыжы,
раскаецца ў грахах,
маліся, каб знайшоўся той,
хто за цябе памоліцца
і дапаможа перажыць
пясчаных замкаў крах.
Схапіся ў скрусе і жальбе
з уласнымі хімерамі,
прасі як хлеба і вады,
каб Бог аслабаніў
і каб пашчасціла табе
на брацтва моцных вераю,
чые самкнёныя шчыты –
цвярдыні-камяні.
І зноў паверыш у жыццё,
і здзівіш перамогамі,
і сам падзівішся, калі
ў сабе адкрыеш рай
і скінеш ветхае асцё –
і новымі дарогамі
нанова пойдзеш па зямлі…
у даль –
за небакрай…
25.03.2014
У даль, за небакрай...
© Copyright: Лаззаро, 2014
Свидетельство о публикации №114032510808
Свидетельство о публикации №114032510808
Рецензии
Гэта не проста цудоўны верш, а дапаможнік у горкую хвіліну ...
Мала сказаць "Дзякуй" за Вашыя Творы, трэба карыстацца імі кожны дзень, як я карыстаюся.
З павагай да Вас і Вашай творчасці, Ірына.
Ирина Жизневская 26.06.2014 00:47 • Заявить о нарушении
Мала сказаць "Дзякуй" за Вашыя Творы, трэба карыстацца імі кожны дзень, як я карыстаюся.
З павагай да Вас і Вашай творчасці, Ірына.
Ирина Жизневская 26.06.2014 00:47 • Заявить о нарушении
Калі чэсна, гэты верш уваходзіць у пяцёрку самых дарагіх для мяне.
Лаззаро 26.06.2014 01:10 Заявить о нарушении
Лаззаро 26.06.2014 01:10 Заявить о нарушении
Вось і ў мяне ён на першым месце. Калі я адчуваю, што стамілася не адчуваць крылы, я паўтараю апошнія радкі гэтага твора.
Дзякуй.
Ирина Жизневская 26.06.2014 01:56 Заявить о нарушении
Дзякуй.
Ирина Жизневская 26.06.2014 01:56 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.