Сэрцэ чалавека
Стогне, б’ецца, плача,
Так было адвека,
Слёзы, боль i ўдача…
Сэрцэ затуркоча,
Душу захвылюе,
Кабы выйцi хоча,
Мрыю ўсё цалуе…
Нам жыццё —
Слёз лiццё,
Мрый няма,
Гора, цьма…
Дзецка ты людзкое,
Печы ўвек не ведай,
Цэшся ва спакое,
Толькi мёд адведай,
Нiкалi кручына
Дзецка не таркнецца,
Вырасне дзяўчына —
Сладка пасмяецца!
Чалавек
Плача век,
Дык ня плач,
Як пугач!
25. II. 2014 г.
беларускiя вершы
© Copyright: Иванович Арсений, 2014
Свидетельство о публикации №114022512012
Свидетельство о публикации №114022512012
Рецензии