Кашуля

Ціха ў хаце. Спяць малыя,
Восьмы сон ужо ідзе.
Нават спяць сабакі злыя,
Бо не брэшуць на людзей.

Месяц поўны – светла ў хаце,
Свечку можна не паліць.
Шые ў ноч кашулю маці,
Бо душа яе баліць.

Ные выгнутая шыя,
Пальцы сколатыя ў кроў.
А яна ўсё шые, шые,
Нібы ў тым яе любоў.

Месяц кажа: "Хопіць, годзе!"
Маці мовіць у адказ:
"Заўтра сын у школу пойдзе –
Першы раз у першы клас "
18.02.2014


Рецензии
Як мацi i дачка у адным твары, кажу сардэчнае дзякуй, за такi цеплы, пяшчотны твор!!!

Мартина Минская   25.03.2014 23:25     Заявить о нарушении
У дадзеным выпадку - "ў адной асобе", але жывы твар заўсёды прыемней)))

Вершы   26.03.2014 00:03   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.