Ёй

Якая светлая туга!
Якое гучнае маўчанне!
З прыродай ціхае вянчанне ...
Ты як, паэзіі слуга?

Між намі сувязь праз эфір,
Твой боль, твой сум прымаю блізка,
Так нараджаецца запіска -
Пішу пра свой душэўны вір.

Ізноў ты знікла ў цішыні
І, далібог, мне вельмі дрэнна.
Я стану моўчкі на калена -
Мяне паэзіяй крані.

Ты мой наркотык, мой вампір,
Але з табою мне салодка -
Мая раптоўная знаходка
І безумоўны мой кумір.
08.02.2014


Рецензии
Прывітанне,Сярожка!Цудоўны і такі ласкавы верш...Малайчына!Я вельмі задаволена тваёй знаходкай... З павагай да цябе

Людмила Шаблыко   03.10.2014 16:18     Заявить о нарушении
От всего сердца поздравляю Вас,Сергей!Да будет так!

Людмила Шаблыко   06.10.2014 19:54   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.