разорвать бы двойные сплошные, что между нами
такси, пустые троллейбусы. до бесконечности
порывы ветра, что летят из окон волнами
в вагоне метро доедем с тобой до конечной мы?
колькі ўжо можна быць ад цябе на адлегласці?
забіваць сябе павольна дзіцячымі марамі
я адмаўляюся ад непатрэбнай мне вечнасці,
толькі была б магчымасць сустрэцца тварамі
Диме
© Copyright: Сара Мор, 2014
Свидетельство о публикации №114020412146
Свидетельство о публикации №114020412146
Рецензии