Д. Р.
Рву на шматкі наздатную паперу,
Кідаю прэч абрыдлыя рэчы,
Шкада, што зноў не стае намеру
Куды-небудзь збегчы,
Збегчы,
Збегчы!
Залегчы,
Залегчы,
Залегчы
На самае дно якіяна,
Забрацца ў бездань,
У багну,
Даехаць да Індастана
І там дайсці да нірваны,
Каб потым знайсці ў сабе сілы
Пайсці альбо ў рай,
Альбо ў пекла.
Каб вырашыць нешта нарэшце:
Ці табе - ўсё, ці УСЁ - да рэшты!!
***
© Copyright: Святлана Малейка, 2014
Свидетельство о публикации №114013011027
Свидетельство о публикации №114013011027
Рецензии