Виктор Шнип. Беларусь. Перевод с белорусского -1

Вiктар Шнiп

БЕЛАРУСКАЕ МОРА (стр. 99)


Туман вечерний вновь заполонил просторы,
И слышен птичий крик под куполом небес.
Тоскливое житьё – пока ещё не горе,
Хотя глядишь на мир то со слезой, то без…

А во дворе моём шумит, горланит, праздник.
От въехавших возов не оседает пыль.
И полный дом гостей  своим весельем дразнит,
Но веселиться мне уж не хватает сил.

Пройдёт дурной настрой, как тень от тучи чёрной,
И будут, как всегда, и день, и жизнь и сон.
И будем каждый день глядеть в тоску простора,
Куда умчалась пыль и  уплывает звон.

 
Перевод с белорусского
Ю. Матюшко

**

Вячэрняю смугой затоплены прасторы,
І чутны птушак крыкі ў купале нябёс.
Самотнае жыцьцё – яшчэ зусім ня гора,
Але ўсё роўна вочы сьвецяцца ад сьлёз.

Яшчэ ў двары блукае і сьпявае сьвята,
І ад вазоў гасьцёвых не асеў 'шчэ пыл,
Ды хочацца ізноў гасьцей паўнютку хату,
Хаця, відаць, ня хопіць весяліцца сіл.

І пройдзе ўсё ж самота, нібы цень ад хмары,
І стане ўсё звычайным: дзень, жыцьцё і сон.
І нам штодня глядзець у сумныя абшары,
Дзе плыў у вечнасьць пыл, дзе плыў праз душы звон.


  В. Шніп