Прабачце, гэты кабiнет
Для Вас, як клетка залатая.
У Вашых ног быў цэлы свет
I служка- Муза трапяткая.
Былi натхненне i палёт,
Не нылi крылы пад кашуляй,
Не надакучваў Вам народ
I Вы яго выразней чулi.
Усё цяпер наадварот?
Масты паэзii згарэлi?..
Аднойчы ў ноч, пад Новы год,
Мне вершы Вашы сэрца грэлi
Паэту-чыноунiку
© Copyright: Ольга Жогло, 2014
Свидетельство о публикации №114012411415
Свидетельство о публикации №114012411415
Рецензии