З ВАКНА САМАЛЁТА
Гляджу я з вакна самалёта
Уніз на мурашнік людскі,
На нівы, лясы і балоты,
На плыні жыццёвай ракі.
Гляджу я на Дом наш адзіны-
На маці - Зямлю ў сіняве,
І бачу: хто труцень пчаліны,
А хто, як мурашка жыве…
Гляджу , як імкнуцца ў паходы
Падонкаў фашысцкіх сыны...
Яднайцеся людзі, народы
Ад атамнай, новай вайны!
Гляджу я на тыя краіны,
Што гора сусвету далі,
І бачу іх погляд звярыны
Да росквіту роднай зямлі…
Гляджу, як сягоння нам Богі
Шлюць з неба для нас свой прэстыж…
Нам збочыць налева з дарогі,
Не дасць праваслаўны наш Крыж..
С окна самалёта
© Copyright: Николай Соловцов, 2014
Свидетельство о публикации №114012206359
Свидетельство о публикации №114012206359
Рецензии