Болю больш няма
Што зараз трыццаць восьмая зіма
Маёй душы наіўнай гоiць раны.
Таму iзноў вяртаюся туды,
Дзе быў патлаты, дзёрскi, малады,
Жыццём яшчэ не біты i не драны.
Там я кахаў дзяўчынку з класа "Б",
Не мог убачыць іншых ля сябе,
Пісаў ёй вершы і дарыў букеты.
Але жыццё - раўнівая мадам.
Мае пачуцці адгарэлi там -
Імклівыя сігнальныя ракеты.
А зараз усміхаецца мой лёс,
Ён даўні ліст праз 20 год прынёс -
Там я ўсур'ёз пісаў кахання словы.
Памылкі ў тэксце, быццам у жыцці.
Прабач мяне, мой бог, і адпусьці -
Сказаць прыгожа не хапае мовы.
13.01.2013
Свидетельство о публикации №114011301280
Дзе быў патлаты, дзёрскi, малады,
Жыццём яшчэ не біты i не драны.
Хелена Фисои 13.01.2014 06:36 Заявить о нарушении
Всё, телефон обрывают. Меня нет)))
Махнач Сергей Юрьевсын 13.01.2014 22:26 Заявить о нарушении