Мубаракрай

Мубарак хьуй ваз юбилей,
Чаз накь вучиз ша лагьанач?
Гваз къведай зун затI-матI кIваляй,
Са тIимил фад тIа лагьанач?
 
СтIалар ви чешме яни? 
Сулейман ви чешне яни?
Ви тахт къе, дуст, сегьне яни?
На чаз ви сир ма лагьанач?

Куьредал хупI рикI ала ви,
Гъиле элдиз цуьк ава ви,
Дуланажагъ гьикI ава ви?
Намерддиз на хва лагьанач.

Ая элдихъ галайвал на,
Гатут дерт-гъам гатайвал на,
Хьурай ви бахт мадни фараш,
Сулеймана лагьайвал гьа:
“Намус квай бармак” я, дадаш.

Хьана даим къени рекьел,
Мердвилелди тIуьна фу-кьел,
Гурлу жервал бейтерин сел,
Хъийимир на ахвар, дадаш,
ТуькIуьра бул чIалар, дадаш.

Шаир Къадир атана къе,
Ваз тебрикар лагьана къе,
За рикIивай кьатIана къе,
Лезги халкьдин дамах, дадаш Сажидин!
Куьре патан шаиррив гвай,
Шад манийрин пайдах, дадаш Сажидин!
Инсанвилин къимет чидай,
Гъейрат авай чанахъ, дадаш Сажидин!
                Къадир Рамазанов


Рецензии