Хажалат авачир са югъ тир

Къизхалум, кал нехирдиз ягъна,- теспачавал кваз кIвализ хтана. Ам къужа авай патаз, са вуч ятIани хьайи саягъда, терсина тамашна:
-Кьей тавур къужа,- ваз вуч хьанатIа чидач.
-Вуч хьана!!! - ЦIай акьурдан саягъа гьарай акъатна Къазидай.
-Ваз за вуч лугьун? Бигистан къаридин кали,- сенфиз тум галачир дана ханалда.
-Я залумдин руш!! Са къенин югъ тир зи япарихъ чIуру ван галукь тавурди. На заз напакди хьиз, ам вуч чIуру хабар хьана гайиди!? Аман зи рикIе тIал гьатна! Зун амач, Гила жуваз не зи садакьа! Я залумдин велед, на вуч хабар гваз хтана?
-Я Аллагь рази хьайи къужа! Тум галачир дана ханвайди Бигистан къаридин кал хьайила,- ви рикIе вучиз тIал гьатнавайди я?!
-ТIал гьатични, залумдин къари? А язух данадикай пак сенкеди жеда. Ам вири хьиз данайрик, ахпа чIехи хьайила, нехирдихъ галаз чуьлдиз фида. Ваз хъсан чида, чи патара гатуз чими хьайила, кIасдай гьихьтин тIветIер-бугъуяр лугьудай мердимазарар аватIа. А инсафсузри иви хъвадайла, а гьайванди - тум галачирла, абур гьикI чукурда? Гъавурда акьазвани вун,эй авам?!
-Вуввввв. Язни я гьа!