Владимир Некляев. Коль выйду я...

Коль выйду я из тюрьмы на волю,
Не стану клясть ни судьбу, ни долю,
А стану дубом в широком поле
Листвой зелёной шуметь на воле.

И если сядет на ветку ворон,
И если каркнет, что он – мой ворог,
Не стану Бога молить о каре…
На то и ворон, чтоб жить да каркать.

Перевод с белорусского


Уладзімір Някляеў

* * *

Калі я выйду з турмы на волю,
Не стану клясці ні лёс, ні долю,
А стану дубам у чыстым полі
Зялёным веццем шумець на волі.

І калі сядзе на вецце воран,
І калі каркне, што ён – мой вораг,
Не стану ў Бога вымольваць кары...
На тое й воран, каб жыць ды каркаць.


Рецензии