Як заўсёды, Жана, чароўная карціна! І такая родная палітра слоў: і назоўнікаў (каўнер, стрэхі, абрусы, гурбы, подых) і дзеясловаў (церусіў, зіхацеў, прыбіраў) і прыметнікаў (густы і дробны, лагодны). І метафарычная вяршыня верша - "душа збаўляееца грахоў" - нібы вершаліна навагодняй елкі. Цуд!!! Творчага плёну ў Новым годзе!
Са шчырай удзячнасцю,
Мы используем файлы cookie для улучшения работы сайта. Оставаясь на сайте, вы соглашаетесь с условиями использования файлов cookies. Чтобы ознакомиться с Политикой обработки персональных данных и файлов cookie, нажмите здесь.