Игорь Белкин
(Прыблізны пересказ на беларускай мове)
Арыгінал: http://www.stihi.ru/2013/11/20/3337
Абсыпаюць сонечныя стужкі
дробную саромлівую хмель,
зазываюць лозы-балбатушкі
ў цень ад лісця хмарны карабель...
Дакрануся ціха і пяшчотна
да радкоў дзіцячае гульні,
ледзяняць, і млосна так і слотна,
пастаралі гэтай прамяні.
Аддаецца сэрцабіцце рэхам,
Не вядомы, не прасты адказ,
ці то караблекрушэнне гэта,
ці то промень, што бліснуў як раз.
Не пытай нічога у бабулі,
Не ляці як матылёк на злом,
я, хоць нарадзіўся ў кашулі,
не скажу вам, што там за вуглом...
Абсыпаюць сонечныя стужки...
© Copyright: Ляксандра Зпад Барысава, 2013
Свидетельство о публикации №113112006773
Свидетельство о публикации №113112006773
Рецензии