Туманамі пала восень
На паверх палескай гаці.
На ўзгорку руды ясень
Б'е галінкамі па хаце.
Сонца промнямі ласкава
Зазірнула ў люстэрка,
Быццам толькі для забавы
Пахлусіла, як вавёрка.
І цяпло ўжо не тое.
Карацей вандруе дзень.
Лета бабіна з пастою
Д'яблу трапіла ў кішэнь.
Дождж працяглы лье па даху.
Небасхіл, як чорны вол,
Вецер жорсткі, даўшы маху,
Лісце сцеле на падол.
Месяц сумны сеў над гаем,
Сонны паў ў забыццё,
Толькі восень залатая
Штодня б'ецца за жыццё.
Восень
© Copyright: Сергей Зыбель, 2013
Свидетельство о публикации №113110310968
Свидетельство о публикации №113110310968
Рецензии