Нявесты Полацка

Зыбка Полацка гушкала,
нявест князям выхавала.
Полацк раней яўна слаўны
Князёўн рыхтаваў старанна,
вадзіў вяселле на Пакроў,
выхаваў мужных юнакоў.
Слава полацкiх  выданніц
спакой не давала з раніц
хлопцам. Сэрца так шчыміла
ізбраннiца вельмi мiла.
А нявесты-прыгажунi
не былi нiколi ў суме;
пасаг днямi  запасалi,
таму зашмат працавалi.
Трэба было iмець дзеўцы
паўнюткiя цуд куфэрцы,
каб ведалi, што багата,
тады засылалi свата.
Вось куфэрак усё паўнеў,
чаго толькi ён не меў?
Рушнiкi i рукавiцы,
i кашулi , i спаднiцы,
сурвэткi,коўдры, паясы  –
пасаг – усё жыццё насi.
Таму нявесты ў вольны час
усё рабiлi пра запас...
Прасцi, ткацi, вышывацi,
шыць, вязаць, кросны снавацi,
усё дзеў руплiвы рукi,
што ў жыццi не мелi скукi.
Калi тут будзеш сумаваць?
Iм трэба шмат чаго пазнаць,
без спраў рукi – гэта мукi...
Вырастаюць дзецi, ўнукi.
Умелi сыноў выхаваць,
праводзiць iх часам на раць,
зноўку да дому iх чакаць.
Мал;ць Бога,ў строй вяртаць.
Усё зможа зраб;ць мац;
; за чада пастаяц;.
Нявест ;з Полацка сляды
вядуць у далёк; шлых заўжды.
Прыгажун; -палачанк;
знакам;тыя каханк;.
Па нявест у полацк едуць
з год, як у палон Рагнеду
князь К;еўск; Уладз;м;р
жонкай узяў, устро;ў п;р.
З м;нулых дзён ; да сёння
прыгажун;, як насенне,
разлятаюцца з бярозы,
дзевы Полацка, як розы ,
кв;тнеюць . Цуда! Круглы год,
;х паважае ўвесь народ.
Ганарацца ;м; хлопцы
;збранн;ц ; ;х снароўцы.
Iм павага ; пашана,
хоць няма Рагнеды сана.
Друг; час, друг;я з'явы,
але пагалоск; славы
плывуць, плывуць , н;бы хмары,
хлопцам сухота ; мары.
Ц; лепей доля прыгажунь?
У наш век- век нашых матуль?
Зараз не трэба прасц; i ткаць,
а толькi род свой прадаўжаць.
З Беларусi, як жоначка,
нiбы тая лябёдачка,
у пiр i сусвет  - не падвядзе,
род ад Рагнеды свой вядзе.
За пяшчотных, за гасцiнных.
За шчасце нявест слынных,
за Дзвiну, за слаўны берег,
з надзеяй угору - келiх!